"Όταν ήμουν μικρός και πηγα στο τσίρκο, μου έκανε τρομερή
εντύπωση ένας ελέφαντας που ενώ στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη
του τεράστιου βάρους του, του όγκου και της δύναμής του, μετά την παράσταση και
λίγο προτού επιστρέψει στη σκηνή, στεκόταν με μια αλυσίδα δεμένος συνεχώς σ΄
ένα μικρό ξύλο μπηγμένο στο έδαφος, που ωστόσο το ξύλο ήταν μικρό και ήταν
ελαχιστα μπηγμένο στο έδαφος.
Μου φαινόταν ολοφάνερο ότι ένα ζώο που μπορούσε να ξεριζώνει δέντρα με τη
δύναμη του, θα μπορούσε εύκολα να λυθεί και να φύγει. Το θεωρούσα αληθινό
μυστήριο. Μα τι τον κρατάει; Γιατί δεν το σκάει;
Πιστεύοντας στη σοφία των μεγάλων, ρώτησα κάποιον δάσκαλο για το μυστήριο του ελέφαντα. Μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας είναι δαμασμένος. Έκανα τότε την αυτονόητη ερώτηση, -αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν;
Δεν πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, ώσπου πριν μερικά χρόνια ανακάλυψα ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν΄ ανακαλύψει την απάντηση:
Πιστεύοντας στη σοφία των μεγάλων, ρώτησα κάποιον δάσκαλο για το μυστήριο του ελέφαντα. Μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας είναι δαμασμένος. Έκανα τότε την αυτονόητη ερώτηση, -αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν;
Δεν πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, ώσπου πριν μερικά χρόνια ανακάλυψα ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν΄ ανακαλύψει την απάντηση:
-Ο ελέφαντας του τσίρκου δεν το σκάει γιατί τον έδεναν σ΄ένα παρόμοιο
παλούκι από τότε που ήταν πολύ, πολύ μικρός.
Εγώ φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Σίγουρα τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα παρόλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του.
Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα προσπαθούσε ξανά, και τη μεθεπόμενη το ίδιο… Ώσπου μια μέρα, μια φρικτή μέρα για την ιστορία του, θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του.
Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί ο δυστυχής. Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά τη γέννησή του είναι χαραγμένη στη μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του…
Σήμερα σκέφτομαι ότι ο λοι είμαστε σαν τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν είμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε.
Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω…
Εγώ φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Σίγουρα τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα παρόλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του.
Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα προσπαθούσε ξανά, και τη μεθεπόμενη το ίδιο… Ώσπου μια μέρα, μια φρικτή μέρα για την ιστορία του, θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του.
Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί ο δυστυχής. Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά τη γέννησή του είναι χαραγμένη στη μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του…
Σήμερα σκέφτομαι ότι ο λοι είμαστε σαν τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν είμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε.
Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω…
