Μια φορά Θέλοντας ο Σοφός άνθρωπος να δώσει ένα διδακτικό μάθημα στον καλό
του γείτονα, έκανε πως κάτι έψαχνε έξω στη βεράντα του.
Ο κάλος γείτονας βλέποντας τον ρώτησε,
-Σοφέ μου άνθρωπε, τι έχασες να σε βοηθήσω να το βρεις;
-Έχασα το φυλακτό μου.
-Και που το έχασες;
-Έξω στον κήπο.
-Τότε γιατί το ψάχνεις πανω στη βεράντα;
-Γιατί εδώ έχει περισσότερο φως.
-Έχασα το φυλακτό μου.
-Και που το έχασες;
-Έξω στον κήπο.
-Τότε γιατί το ψάχνεις πανω στη βεράντα;
-Γιατί εδώ έχει περισσότερο φως.
Όταν απορημένος του είπε,
-Δεν πιστεύω στα μάτια μου να βλέπω να κάνεις ότι κάνεις, εσύ ένας σοφός.
Τότε ο Σοφός του είπε ότι το έκανε σκόπιμα για να του εξηγήσει ότι
χρειάζεται να ξεκινάει κανείς τις αναζητήσεις του από αυτά που μπορεί να
κατανοήσει, από αυτά που φαίνονται ευκολότερα, "φωτεινότερα", πιο
κοντά στη λογική του και έπειτα να καταπιάνεται με τα πιο απρόσιτα και
..."σκοτεινά".
